ÖZET

Amaç:

Skabiyez sıklığındaki değişimle ilgili olarak pandemi salgını sonrası tablonun değerlendirilmesi ve gelecekte olası bir skabiyez salgınına işaret edebilecek ipuçlarınının araştırılması amaçlanmaktadır.

Yöntemler:

Çalışmada, Ocak 2019-Eylül 2020 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile Palandöken Devlet Hastanesi’nde skabiyez tanısı alan tüm hastalar değerlendirilmiştir.

Bulgular:

Pandemi öncesi, 2020 yılının ilk çeyreğinde skabiyez görülme sıklığının %1,87 olması ve 2019 yılındaki skabiyez hasta sayısının yarısından fazlasının (n=442) (n=769) 2020 yılının sadece ilk 3 ayı içerisinde görülmesi dikkat çekicidir. 2020 yılının ilk 3 çeyreğindeki skabiyez görülme sıklığı, 2019 yıllına göre göre anlamlı derecede yüksektir (p<0,001). Sıfır-on dört yaş grubunda (bebek, okul öncesi ve okul dönemi) 2019 yılına göre anlamlı düşüşler saptanmıştır (sırasıyla; p<0,001, p<0,001, p=0,015). 2020 yılı boyunca skabiyez sıklığında önemli bir artış veya azalma olmadığı tespit edilmiştir (p=0,205). Normalleşme döneminin ilk ayından sonra skabiyez hastalarının sayı ve oranında artış olduğu, ardından günlük Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) olgu sayısında da artış olduğu kaydedilmiştir.

Sonuç:

Pandemi sonrasında polikliniklere yapılan uyuz başvurularının özellikle okul çağındaki çocuklarda önceki dönemlere göre çok düşük olduğu ve zamanla artış eğilimi gösterdiği belirlenmiştir. Pandemi nedeniyle tedaviye geç ulaşan veya ulaşmayan skabiyez hastalarının COVID-19 pandemisi sonrasında bir skabiyez salgınına neden olabileceği değerlendirilmektedir.