The Distribution of Pathogenic Intestinal Parasites in Sivas Cumhuriyet University Faculty of Medicine Research and Application Hospital between 2006-2018
PDF
Cite
Share
Request
Original Investigation
P: 25-30
March 2020

The Distribution of Pathogenic Intestinal Parasites in Sivas Cumhuriyet University Faculty of Medicine Research and Application Hospital between 2006-2018

Turkiye Parazitol Derg 2020;44(1):25-30
1. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Parazitoloji Anabilim Dalı, Sivas, Türkiye
No information available.
No information available
Received Date: 03.10.2019
Accepted Date: 10.03.2020
Publish Date: 20.03.2020
PDF
Cite
Share
Request

ABSTRACT

Objective:

The aim of this study was to determine the distribution of intestinal parasites in patients admitted to our hospital with gastrointestinal complaints in our city harboring sociocultural and economic changes, and to show the relationship between these parasites and variables such as age, sex and year.

Methods:

The distribution of intestinal parasites in patients who suffered from gastrointestinal symptoms and were referred to our microbiology/parasitology laboratory from various clinics of the Sivas Cumhuriyet University Training and Research Hospital between January 2006 and December 2018 was determined. After macroscopic examination, 19,760 stool specimens were examined with Nativ-lugol, if necessary, flotation, sedimentation, trichrome and modified acid-fast, Certest Combo Card test Crypto + Giardia + Entamoeba (CerTest Biotec S.L., SPAIN) methods and 5,814 cellophane tape samples were examined with direct microscopy and the results were evaluated retrospectively.

Results:

Three protozoa and six helminth species were identified in the samples studied. The most frequent parasite was found to be Giardia intestinalis (6.9% n=1.363) from protozoa and Enterobius vermicularis (10.8% n=627) from helminths. Entamoeba histolytica/dispar (1.5% n=289), Cryptosporidium parvum (0.3% n=53), Ascaris lumbricoides (0.2% n=41), Trichuris trichiura (0.1% n=23), Hymenolepis nana (0.1% n=21), Taenia saginata (2.1% n=299) and Dicrocoelium dendriticum (0.01% n=1) were among other intestinal parasites.

Conclusion:

Between 2006-2018, while decreases in soil-borne parasitoses were observed, there was no statistically significant decrease in annual positive case rates. Despite the development of the infrastructure, parasitoses transmitted by lack of sanitation/cleaning, are still important in our province.

Keywords: Parasitosis, pathogenic intestinal parasite, human, Sivas

References

1
Özcel MA. Genel Parazitoloji. In, Özcel MA, Özbel Y, Ak M (Eds): Özcel’in Tıbbi Parazit Hastalıkları.s. 3-76, Meta Basım, İzmir. 2007.
2
Saygı G. Temel tıbbi parazitoloji. Esnaf Ofset Matbaacılık, Sivas; 1998.
3
Unat EK, Yücel A, Altaş K, Samastı M. Unat’ın Tıp Parazitolojisi. 5. Baskı İst. Üniv. Cerrahpaşa Tıp Fak. Yay. No: 15, İstanbul. 1995.
4
Alver O, Özakın C, Töre O. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde 2009-2010 Yıllarında Saptanan Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Türkiye Parazitol Derg 2012;36:17-22.
5
World Health Organisation, 1999. Monitoring Helminth Control Programmes (WHO/VDC/SIP/99.3)
6
Usluca S, İnceboz T, Över L, Tuncay S, Yalçın G, Arcak SŞ, et al. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nde 2005‐2008 Yılları Arasında Saptanan Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Türkiye Parazitol Derg 2010;34:27­31.
7
Cengiz TZ, Yılmaz H, Beyhan YE, Çiçek M. A Comprehensive Retrospective Study: Intestinal Parasites in Human in Van Province. Türkiye Parazitol Derg 2019;43:70-3.
8
Köksal F, Başlantı İ, Samastı M. A Retrospective Evaluation of the Prevalence of Intestinal Parasites in Istanbul, Turkey. Türkiye Parazitol Derg 2010;34:166­71.
9
Tüzemen NÜ, Alver O, Ener B. Uludağ Üniversitesi Parazitoloji Laboratuvarında 2011-2015 Yılları Arasında İncelenen Dışkı Örneklerinde Paraziter İnfeksiyon Sıklığının Araştırılması. Flora 2017;22:160-5.
10
Bdir S, Adwan G. Prevalence of intestinal parasitic infections in Jenin Governorate, Palestine: a 10-year retrospective study. Asian Pac J Trop Med 2010;745-7.
11
Mohammed HMN, Siddig HS, Mohammed BA, Mohammed AE, Ahmed HH, Abdalgadir HF, et al. Prevalence of Intestinal Parasitic Infections among Patients Attended to Alribat University hospital, Khartoum State, Sudan, 2017. Cohesive J Microbiol Infect Dis 2019;2:1-6.
12
Sayyari AA, Imanzadeh F, Bagheri Yazdi SA, Karami H, Yaghoobi M. Prevalence of intestinal parasitic infections in the Islamic Republic of Iran. East Mediterr Health J 2005;11:377‐83.
13
Spinelli R, Brandonisio O, Serio G, Trerotoli P, Ghezzani F, Carito V, et al. Intestinal parasites in healthy subjects in Albania. Eur J Epidemiol 2006;21:161‐6.
14
Sandoval NR, Ríos N, Menaa A, Fernández R, Pereaa M, Manzano-Románb R, et al. A survey of intestinal parasites including associated risk factors in humans in Panama. Acta Tropica 2015;147;54-63.
15
Akyar I, Gültekin M. Dışkı Örneklerinde ELISA Yöntemi ile Saptanan Entamoeba histolytica ve Giardia Antijenlerinin Beş Yıllık Sürveyansı. Türkiye Parazitol Derg 2012;36:12-6.
16
Ataş AD, Alim A, Ataş M. Sivas Belediyesi Çevre-Gıda ve Tıbbi Tahlil Laboratuvarına 1993-2006 Yıllarında Başvuran Hastalarda Bağırsak Parazit Dağılımlarının İncelenmesi. Türkiye Parazitol Derg 2008;32:59-64.
17
Yazar S, Kızılkaya Ü, Kuk S, Ateş S, Hamamcı B, Gedikbaş T, et al. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Parazitoloji Anabilim Dalı Laboratuvarında 2009-2010 Yılları Arasında Saptanan Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Kafkas Univ Vet Fak Derg 2012;18:A93-A96.
18
Çiçek AÇ, Direkel Ş, Gündoğdu DZU, Ertürk A, Sarı A. Rize İlinde Üniversite ve Devlet Hastanelerine Başvuran Hastalarda Görülen Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Int J Basic Clin Med 2013;1:78-82.
19
Çulha G. Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Laboratvarına başvuran hastalarda bağırsak parazitlerinin dağılımı. Türkiye Parazitol Derg 2006;30:302-4.
20
Değerli S, Özçelik S, Çeliksöz A. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Laboratuvarına Başvuran Hastalarda Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Türkiye Parazitol Derg 2005;29:116-9.
21
Düzyol D, Kilimcioğlu AA, Özyurt BC, Özkan H, Girginkardeşler N. Celal Bayar Üniversitesi Hastanesi Parazitoloji Polikliniği’nde 2006-2010 Yılları Arasında Saptanan Bağırsak Parazitlerinin İnsidansı. Turkiye Parazitol Derg 2012;36:147-51.
22
Ekşi F, Doğan Y, Özdemir G, Zer Y, Bayram A, Karslıgil T. Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde Bir Yıllık Sürede Gaita Örneklerinde Saptanan Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Fırat Tıp Derg 2013;18:235-8.
23
Kuk S, Erensoy A, Keleştemur N. Son Bir Yıl İçinde Fırat Üniversitesi Fırat Tıp Merkezi Parazitoloji Laboratuvarında Koproparazitolojik İnceleme Sonuçları. Fırat Tıp Derg 2006;11:113-5.
24
Oğuztürk H, Çeliksöz A, Değerli S, Özçelik S. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji laboratuvarına bir yıl içerisinde başvuran hastalarda bağırsak parazitlerinin dağılımı. Türkiye Parazitol Derg 2001;25:151-4.
25
Tamer GS, Çalışkan Ş, Willke A. Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Parazitoloji Laboratuvarına Başvuran Hastalarda Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Türkiye Parazitol Derg 2008;32:126-9.
26
Yaman O, Yazar S, Özcan H, Çetinkaya Ü, Gözkenç N, Ateş S, et al. 2005-2008 yılları arasında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Laboratuarı’na başvuran hastalarda bağırsak parazitlerinin dağılımı. Türkiye Parazitol Derg 2008;32:266-70.
27
Zeyrek FY, Özbilge H, Yüksel MF, Zeyrek CD, Sırmatel F. Şanlıurfa’da Parazit Faunası ve ELISA Yöntemi ile Dışkıda Entamoeba histolytica/Entamoeba dispar Sıklığı. Türkiye Parazitol Derg 2006;30:95-8.
28
Pal SK, Bhattacharya R, Bhattacharya P, Paul UK. Intestinal parasitic infection in adult patients attending tertiary care hospitals: a retrospective study. Int J Adv Med 2017;4:1458-62.
2024 ©️ Galenos Publishing House