İran’ın Güneybatısındaki Bushehr Eyaletindeki İmmün Yetmezliği Olan Hastalarda Bağırsak Parazitlerinin Prevalansının Araştırılması: Konvansiyonel ve Moleküler Bir Çalışma
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
P: 121-127
Haziran 2021

İran’ın Güneybatısındaki Bushehr Eyaletindeki İmmün Yetmezliği Olan Hastalarda Bağırsak Parazitlerinin Prevalansının Araştırılması: Konvansiyonel ve Moleküler Bir Çalışma

Turkiye Parazitol Derg 2021;45(2):121-127
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 03.10.2020
Kabul Tarihi: 01.03.2021
Yayın Tarihi: 07.06.2021
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, İran’ın güneybatısındaki Bushehr eyaletindeki immün yetmezlikli hastalarda bağırsak paraziter enfeksiyonlarının durumunu konvansiyonel ve moleküler yöntemlerle belirlemektir.

Yöntemler:

Böbrek nakli alıcılarından, AIDS hastalarından ve kemoterapi alan hastalardan olmak üzere toplam 201 dışkı örneği toplandı. Kontrol grubu numuneleri sağlıklı insanlardan toplandı. Numuneler çeşitli konvansiyonel yöntemler kullanılarak test edildi. Polimeraz zincir reaksiyon (PZR) testi, doğrudan mikroskobik incelemelerde tespit edilen pozitif Coccidia örnekleri üzerinde yapıldı.

Bulgular:

Hastaların yaklaşık %32,45’i en az bir tür bağırsak paraziti ile enfekte olmuştu. En yüksek (%46,8) ve en düşük enfeksiyon oranı (%24) sırasıyla AIDS ve kemoterapi hastalarında görülürken, kontrol grubunun enfeksiyon oranı %16 idi. Isospora spp. ve Cryptosporidium spp. tüm hasta gruplarında ve Sarcocystis spp. sporokistleri ise transplant alıcılarından birinde tespit edildi. Tanımlanan tüm Coccidialar, PZR ile doğrulandı. Bağırsak parazitlerinin oranı ile bazı değişkenler arasında anlamlı bir ilişki mevcuttu.

Sonuç:

İmmün yetmezliği olan kişilerde bazı bağırsak parazitlerinin potansiyel riski göz önüne alındığında, paraziter enfeksiyonların spesifik parazitolojik yöntemlere dayanarak teşhis edilmesi önerilir. Bu nedenle, doktorların ilaç vermeden önce bu hastaları parazitoloji laboratuvarına yönlendirmeleri tavsiye edilir.

References

1
Heravi MM, Rasti S, Vakili Z, Moraveji A, Hosseini F. Prevalence of intestinal parasites infections among Afghan children of primary and junior high schools residing Kashan city, Iran, 2009-2010. Iran J Med Microbiol 2013; 7: 46-52.
2
Davami MH, Rouhi R, Sadeghi AR. The Prevalence of intestinal parasitic infections among 7-15 year old children in Jahrom, Iran during 2006-7. J Jahrom Univ Med Sci 2008; 6: 49-55.
3
Barazesh A, Fouladvand M, Tahmasebi R, Heydari A, Kushesh F. Prevalence of intestinal parasites infection in primary school childen of Bushehr, Iran.Avicenna J Clin Microb Infec 2017; 4: e34335.
4
Athari A, Sadafi H, Tokeh GhR. Intestinal parasites in immunocompromised patients in Tehran in 1998. J Zanjan Univ Med Sci 2000; 30: 61-8.
5
Emami Naiini A, Shokrian A, ShahrzadSh, Aazami M, Hejazi SH, Tazhibi M. The prevalence of intestinal parasitic and fungal agents in hemodialysis patients in Isfahan. J Isfahan Med Sch 2011; 121: 1655-67.
6
Daryani A, Sarvi S, Aarabi M, Mizani A, Ahmadpour E, Shokri A, et al. Seroprevalence of Toxoplasma gondii in the Iranian general population: a systematic review and meta-analysis. Acta Trop 2014; 137: 185-94. 
7
Sarkari B, Shafiei R, Zare M, Sohrabpour S, Kasraian L. Seroprevalence and molecular diagnosis of Toxoplasma gondii infection among blood donors in southern Iran. J Infect Dev Ctries 2014; 8: 543-7. 
8
Ahmadpour E, Daryani A, Sharif M, Sarvi S, Aarabi M, Mizani A, et al. Toxoplasmosis in immunocompromised patients in Iran: a systematic review and meta-analysis. J Infect Dev Ctries 2014; 8: 1503-10.
9
Schär F, Trostdorf U, Giardina F, Khieu V, Muth S, Marti H, et al. Strongyloides stercoralis: Global Distribution and Risk Factors. PLoS Negl Trop Dis 2013; 7: 2288. 
10
Siddiqui AA, Berk SL. Diagnosis of Strongyloides stercoralis infection. Clin Infect Dis 2001; 33: 1040-7. 
11
Rouhani S, Mahmoudi M, Kazemi B, Khazan H. Identification of  filariform larva (L3) proteins of Strongyloides stercoralis by western blot. Research in Medicine 2007; 31: 311-5.
12
Agrawal V, Agarwal T, Ghoshal UC. Intestinal strongyloidiasis: a diagnosis frequently missed in the tropics. Trans R Soc Trop Med Hyg 2009; 103: 242-6. 
13
Vaiyavatjamai P, Boitano JJ, Techasintana P, Tungtrongchitr A. Immunocompromised group differences in the presentation of intestinal strongyloidiasis. Jpn J Infect Dis 2008; 61: 5-8. 
14
Fouladvand M, Barazesh A, Tahmasebi R. Seroepidemiological study of strongyloidiasis in patients taking immunosuppressive drugs in Bushehr, Iran, 2012. J Mazandaran Univ Med Sci 2017; 27: 187-91.
15
Barazesh A, Fouladvand M, Tahmasebi R, Heydari A, Fallahi J. The prevalence of intestinal parasites in hemodialysis patients in Bushehr, Iran. Hemodial Int 2015; 19: 447-51.
16
Togeh GR, Keyhani M, Atharei A, Sadafei H. Prevalence of intestinal parasites in cancer patients undergoing chemotherapy. Tehran Uni Med J  2000; 58: 52-8.
17
Brayman KL, Stephanian E, Matas AJ, Schmidt W, Payne WD, Sutherland DE, et al. Analysis of infectious complications occurring after solid-organ transplantation. Arch Surg 1992; 127: 38-47.
18
Athari A, Sadafi H, TokehGh.R. Intestinal parasites in immunocompromised patients in Tehran in 1998. J Zanjan Uni Med Sci 2000; 30: 61-8.(4 ile 18 AYNI)
19
Keiser PB, Nutman TB. Strongyloides stercoralis in the Immunocompromised Population. Clin Microbiol Rev 2004; 17: 208-17.
20
Vasquez-Rios G, Pineda-Reyes R, Ruiz EF, Terashima A, Mejia F. Strongyloides stercoralis infection after the use of emergency corticosteroids: a case report on hyperinfection syndrome. J Med Case Rep 2019; 13: 121.
21
Salehi Sangani G, Mirjalali H, Farnia S, Rezaeian M. Prevalence of Intestinal Coccidial Infections among Different Groups of Immunocompromised Patients. Iran J Parasitol 2016; 11: 332-8.
22
Fouladvand M, Barazesh A, Naeimi B, Najafi A. Frequency of Cryptosporidium infection and related factors under five year’s old children hospitalized with gastroenteritis. African J Microbiol Res 2012; 6: 4102-6.
2024 ©️ Galenos Publishing House