ÖZET

Amaç:

Enterik hastalıklar küresel olarak ciddi bir sağlık sorunu olmaya devam etmektedir. Güney Afrika gibi düşük sosyo-ekonomik koşulların, kötü sanitasyonun ve yetersiz temiz su kaynaklarının olduğu bölgelerde yüksek prevalans görülmektedir. Ancak etkili bir strateji tasarlamak için, düşük ve orta gelirli ülkelerde edinilmesi özellikle zor olabilecek yerel bir bilgi gerektirmektedir. Bu süreçte biz ilk adım olarak, Güney Afrika’nın kırsal ve kentsel gastrointestinal kliniklerinde protozoan parazitler Cryptosporidium ve Giardia’nın prevalansını ve dağılımını araştırdık.

Yöntemler:

Güney Afrika’nın kırsal ve kentsel topluluklarında Cryptosporidium ve G. lamblia enterik parazitlerinin sıklığını araştırmak için kesitsel bir çalışma yapıldı. İshali olan (n=227) ve olmayan (n=257) hastaların Kasım 2013-Haziran 2015 tarihleri arasında dışkı örnekleri toplandı. DNA ekstrakte edildi ve bu protozoan parazitleri saptamak için tanısal bir Taqman qPCR tahlili kullanılarak, birkaç örnek Sanger dizilimi ile daha da doğrulandı.

Bulgular:

Toplanan 484 dışkı örneğinin %34’ü (166/484) Cryptosporidium spp. veya Giardia lamblia parazitleri için pozitifti ve örneklerin sadece %5’i her iki paraziti de içeriyordu (22/484). Her iki çalışma popülasyonunda da Cryptosporidium en yaygın parazitti (toplam %25) ve bunu Giardia (%19) izledi.

Sonuç:

Bu çalışma, hem Giardia hem de Cryptosporidium parazitlerinin Güney Afrika’daki ishal hastalığına katkıda bulunabileceğini ve kırsal topluluklarda daha yaygın olduğunu göstermiştir. Hem enfeksiyonun kaynağını belirlemek hem de hastalığın yükünü azaltmak için uygun müdahaleleri tasarlamak için gelecekteki çalışmalara ihtiyaç vardır.

References

Gelaw A, Anagaw B, Nigussie B, Silesh B, Yirga A, Alem M, et al. Prevalence of intestinal parasitic infections and risk factors among schoolchildren at the University of Gondar Community School, Northwest Ethiopia: a cross-sectional study. BMC Public Health 2013; 13: 304.

Liu J, Platts-Mills JA, Juma J, Kabir F, Nkeze J, Okoi C, et al. Use of quantitative molecular diagnostic methods to identify causes of diarrhoea in children: a reanalysis of the GEMS case-control study. Lancet 2016; 388: 1291-301.

Fischer Walker CL, Perin J, Aryee MJ, Boschi-Pinto C, Black RE. Diarrhea incidence in low- and middle-income countries in 1990 and 2010: a systematic review. BMC Public Health 2012; 12: 220.

Fletcher SM, Stark D, Harkness J, Ellis J. Enteric protozoa in the developed world: a public health perspective. Clin Microbiol Rev 2012; 25: 420-49.

Squire SA, Ryan U. Cryptosporidium and Giardia in Africa: current and future challenges. Parasit Vectors 2017; 10: 195.

Samie A, Barrett LJ, Bessong PO, Ramalivhana JN, Mavhandu LG, Njayou M,et al. Seroprevalence of Entamoeba histolytica in the context of HIV and AIDS: the case of Vhembe district, in South Africa’s Limpopo province. Ann Trop Med Parasitol 2010; 104: 55-63.

Kotloff KL, Nataro JP, Blackwelder WC, Nasrin D, Farag TH, Panchalingam S, et al. Burden and aetiology of diarrhoeal disease in infants and young children in developing countries (the Global Enteric Multicenter Study, GEMS): a prospective, case-control study. Lancet 2013; 382: 209-22.

Mor SM, Tzipori S. Cryptosporidiosis in children in Sub-Saharan Africa: a lingering challenge. Clin Infect Dis 2008; 47: 915-21.

Aldeyarbi HM, Abu El-Ezz NM, Karanis P. Cryptosporidium and cryptosporidiosis: the African perspective. Environ Sci Pollut Res Int 2016; 23: 13811-21.

Riegler G, Esposito I. Bristol scale stool form. A still valid help in medical practice and clinical research. Tech Coloproctol 2001; 5: 163-4.

Ngobeni R, Samie A, Moonah S, Watanabe K, Petri WA Jr, Gilchrist C. Entamoeba Species in South Africa: Correlations With the Host Microbiome, Parasite Burdens, and First Description of Entamoeba bangladeshi Outside of Asia. J Infect Dis 2017; 216: 1592-600.

Liu J, Kabir F, Manneh J, Lertsethtakarn P, Begum S, Gratz J, et al. Development and assessment of molecular diagnostic tests for 15 enteropathogens causing childhood diarrhoea: a multicentre study. Lancet Infect Dis 2014; 14: 716-24.

Platts-Mills JA, Babji S, Bodhidatta L, Gratz J, Haque R, Havt A, et al. Pathogen-specific burdens of community diarrhoea in developing countries: a multisite birth cohort study (MAL-ED). Lancet Glob Health 2015; 3: e564-75.

Samie A, Guerrant RL, Barrett L, Bessong PO, Igumbor EO, Obi CL. Prevalence of intestinal parasitic and bacterial pathogens in diarrhoeal and non-diarroeal human stools from Vhembe district, South Africa. J Health Popul Nutr 2009; 27: 739-45.

Nxasana N, Baba K, Bhat V, Vasaikar S. Prevalence of intestinal parasites in primary school children of mthatha, eastern cape province, South Africa. Ann Med Health Sci Res 2013; 3: 511-6.

Xiao L. Molecular epidemiology of cryptosporidiosis: an update. Exp Parasitol 2010; 124: 80-9.

Feng Y, Xiao L. Zoonotic potential and molecular epidemiology of Giardia species and giardiasis. Clin Microbiol Rev 2011; 24: 110-40.

Bartelt LA, Sevilleja JE, Barrett LJ, Warren CA, Guerrant RL, Bessong PO, High anti-Cryptosporidium parvum IgG seroprevalence in HIV-infected adults in Limpopo, South Africa. Am J Trop Med Hyg 2013; 89: 531-4.

Plutzer J, Karanis P. Genetic polymorphism in Cryptosporidium species: an update. Vet Parasitol 2009; 165: 187-99.

Masungo P, Dube T, Makaka C. A survey of the diversity of human enteric protoctistan parasites and the associated risk factors in urban Zvishavane, Zimbabwe. Agric Biol J North Am 2010; 1: 985-91.

Samie A, Makuwa S, Mtshali S, Potgieter N, Thekisoe O, Mbati P, et al. Parasitic infection among HIV/AIDS patients at Bela-Bela clinic, Limpopo province, South Africa with special reference to Cryptosporidium. Southeast Asian J Trop Med Public Health 2014; 45: 783-95.

Masangkay FR, Milanez GD, Somsak V, Kotepui M, Tangpong J, Karanis, P. Multi-spatial contamination of environmental aquatic matrices with Cryptosporidium: a climate, health, and regulatory framework for the Philippines. Environ Sci Eur 2020; 32-121.

Polat E, Özdemir S, Sirekbasan S. The Distribution of Intestinal Parasites in Patients Presenting to a University Hospital in Istanbul: A Seven-year Retrospective Analysis. Turkiye Parazitol Derg 2020; 44: 139-142.

Yilmazer N, Küçük ŞK, Akyıldız G, Gargili A, Kar S. “Cryptosporidiosis in Humans with Reference to the First Case of Cryptosporidium hominis Infection in Turkey.” Haseki Tıp Bülteni 2017; 55: 194-8.

Forsell J, Granlund M, Samuelsson L, Koskiniemi S, Edebro H, Evengård B. High occurrence of Blastocystis sp. subtypes 1-3 and Giardia intestinalis assemblage B among patients in Zanzibar, Tanzania. Parasit Vectors 2016; 9: 370.

Turhan E, Inandi T, Cetin M, Taş S. Hatay Ili Cocuk Esirgeme ve Yetiştirme Kurumlarinda Kalan Cocuklarda Bağirsak Parazitlerinin Dağilimi [The distribution of intestinal parasites in children living in orphanages in Hatay, Turkey]. Turkiye Parazitol Derg 2009; 33: 59-62.

Ouattara M, N’guéssan NA, Yapi A, N’goran EK. Prevalence and spatial distribution of Entamoeba histolytica/dispar and Giardia lamblia among schoolchildren in Agboville area (Côte d’Ivoire). PLoS Negl Trop Dis 2010; 4: e574.

Blanco MA, Montoya A, Iborra A, Fuentes I. Identification of Cryptosporidium subtype isolates from HIV-seropositive patients in Equatorial Guinea. Trans R Soc Trop Med Hyg 2014; 108: 594-6.

Güney Afrika’nın Kırsal ve Kentsel Topluluklarında Cryptosporidium spp. ve Giardia lamblia’nın Yaygınlığı ve Dağılımı

ÖZET

References