Bu çalışmada, Şubat 1996‐ Ekim 2009 yılları arasında kliniğimizde izlenen 40 erişkin malaryalı olgu, retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Tanı, tüm olgularda Giemsa ile boyanan kalın ve ince yayma preparatlarda parazitin gösterilmesi ile konulmuştur. Otuz dört olgu erkek, 6 olgu kadın olup; ortalama yaş 31.1 olarak belirlenmiştir. Tüm olgularda endemik bölgelere (24 olguda Afrika, Afganistan, Azerbaycan ve Arap Yarımadası’na, 16 olguda Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ne) seyahat öyküsü vardı ve hiçbirine kemoproflaksi uygulanmamıştı. Olguların 20’sinde Plasmodium vivax, 18’inde P. falciparum, ikisinde P. vivax ve P. falciparum saptanmıştır. Hastalarda ateş (%100), splenomegali (%72,5), hepatomegali (%45,0), anemi (%67,5), lökopeni (%32,5), trombositopeni (%75,0), sedimantasyon yüksekliği (%65,0), karaciğer fonksiyon testlerinde anormallikler (%62,5), serum kreatininde artış (%27,5) belirlendi. P. vivax sıtması olgularına klorokin ve primakin, P. falciparum olgularına meflokin veya kinin sülfat ile doksisiklin, mikst olgulara kinin sülfat ile doksisiklin, sonrasında primakin tedavisi uygulandı. İki olguda akut böbrek yetmezliği, iki olguda serebral tutulum; bir olguda akut böbrek yetmezliği, serebral tutulum, yaygın damar içi koagülasyon ve erişkin solunum yetmezliği sendromu gelişti. P. falciparum sıtmalı iki olgu kliniğimize yatırıldıkları gün kaybedildi, hastalık diğer olgularda şifa ile sonlandı. Sonuç olarak, endemik bölgelere seyahat öyküsü olan her ateşli olguda sıtma ayırıcı tanıda mutlaka yer almalıdır. Bu bölgelere seyahat edecek bireylere kemoproflaksi uygulanması ve kişisel korunma önlemlerinin sağlanması çok önemlidir.
Anahtar Kelimeler: Malarya, P. vivax, P. falciparum, kemoproflaksi