Amaç:

Meglümin antimoniata dirençli Leishmania major’un neden olduğu kutanöz leishmaniasisin Lucilia sericata’nın larvaları ile tedavisi amaçlanmıştır.

Yöntemler:

Hastaların lezyonlarının üzerindeki kabuk lanset ile kaldırıldıktan sonra alınan materyallerden yayma preparatlar hazırlanarak Giemsa ile boyanmış ve mikroskopta incelenmiş, Novy-Nicolle-McNeal (NNN) ve Roswell Park Memorial Institute (RPMI) 1640 besiyerlerinde kültür yapılmıştır. Leishmania’nın amastigot şekli görülen hastalardan birine larva, üçüne ise Glucantime® tedavisi başlanmıştır. Glucantime® tedavisi uygulanan üç hastanın tedavisinden sonuç alınamamıştır. Bunun üzerine üç hastadaki lezyonlardan tekrar örnek alınarak ITS1 bölgesi real time PCR yapılmış ve kütanöz leishmaniasis etkeninin Leishmania major olduğu ve Glucantime® dirençli olduğu belirlenmiştir. Glucantime® dirençli olan iki hastaya lipozomal amfoterisin B, bir hastaya ise larva tedavisi uygulanmıştır

Bulgular:

Mikroskobik incelemede hastaların ilk alınan örneklerinde Leishmania’nın amastigot şekilleri görülmüştür. Larva tedavisi uygulanan bir hasta kısa sürede tedavi edilirken, Glucantime® tedavisi uygulanan üç hastanın tedavisinden sonuç alınamamıştır. Real time PCR ile Glucantime® dirençli Leishmania major’ün etken olduğu kütanöz leishmaniasis hastalarının ikisi lipozomal amfoterisin B ile biri ise Lucilia sericata’nın larvaları ile tedavi edilmiştir. Kültürde Leishmania promastigotlarının üremediği görülmüştür.

Sonuç:

Lucilia sericata’nın larvaları ile meglümin antimoniata dirençli Leishmania major’ün oluşturduğu kütanöz leishmaniasis 10 gün gibi kısa sürede başarılı bir şekilde tedavi edilmiştir. Tedaviden 2 ay sonra alınan örneklerden tekrar ITS1 bölgesi real time PCR yapılmış ve sonuçlar negatif bulunmuştur. (Turkiye Parazitol Derg 2014; 38: 177-80)

Anahtar Kelimeler: Lucilia sericata, larva, kutanöz leishmaniasis, glucantime direnci