Amaç:

Çalışmada Ocak 2010- Şubat 2011 tarihleri arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Parazitoloji Laboratuvarı’na gastroenterit klinik bulgularıyla gönderilen olguların dışkı örneklerinde nativ-lugol ve amip antijeni saptama yöntemleri ile alınan sonuçların retrospektif olarak karşılaştırılarak performanslarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Yöntemler:

Çeşitli poliklinik ve servislerden, Parazitoloji Laboratuvarı’na gönderilen 116 hastaya ait dışkı örnekleri incelenmiştir. Tüm dışkı örneklerinde nativ-lugol yöntemi ve (enzyme-linked immunosorbent assay) ELISA kiti (Wampole® E. histolytica II Techlab® Inc., Blacksburg, Virginia) ile E. histolytica spesifik antijen araştırılması yapılmıştır.

Bulgular:

Direkt mikroskobik (nativ-lugol) inceleme ile 116 dışkı örneğinin 1’inde (%0,86) E. histolytica/E. dispar kist ve/veya trofozoitleri görülmüştür. E. histolytica/E. dispar kist ve/veya trofozoitleri görülen örnekte ELISA testi ile pozitif sonuç verdiği gözlenmiştir. Çalışmada E. histolytica spesifik antijeni saptanan 34 (%29,3) olguya uygun tedavi başlanmıştır. En yüksek E. histolytica spesifik antijeni pozitiflik oranının 11-19 yaş grubunda olduğu belirlenmiştir.

Sonuç:

Direkt mikroskopinin duyarlılığının düşük olması nedeniyle, amibiyaz şüphesi olan hastalarda yanlış tanı ve bunun sonucunda gereksiz tedavi almalarının önlenmesi açısından ucuz ve deneyimli personel gerektirmeyen ELISA yönteminin kullanılmasının uygun olacağı düşünülmüştür. (Turkiye Parazitol Derg 2015; 39: 185-9)

Anahtar Kelimeler: Entamoeba histolytica, gastroenterit, Bursa